Loop naakt het land van onzekerheid in

Pas geleden las ik een prachtig boek van Robert Quinn. Een boek dat mij persoonlijk raakte. Het gaat over de manier waarop je met veranderingen omgaat. Privé of werk. Welke plaats nemen veranderingen in in je leven?

Voor mij is de keuze: langzaam sterven of diepgaande veranderingen doormaken in mijn leven. Ik kies voor het laatste omdat dat uiteindelijk het leven de moeite waard maakt. Daarvoor is het belangrijk dat ik regelmatig uit mijn comfortzone stap. Dat is lang niet altijd makkelijk en ik heb anderen nodig om mij hierbij te helpen.

Loop naakt het land van onzekerheid in met flexibiliteit en tegelijkertijd een onvoorwaardelijk en adaptief vertrouwen. Vertrouw erop dat je leert van de ervaringen die op je pad komen. Experimenteer, verzamel mensen om je heen die je werkelijke feedback geven, leer van je successen en mislukkingen, pas je aan en verbeter. Streef je hoge persoonlijke doelen na.

Weet van jezelf en van anderen dat zij zich kunnen aanpassen en gaandeweg kunnen leren. Blijf doelgericht terwijl je experimenteert en openstaat voor feedback.

En realiseer je dat hypocrisie deel uitmaakt van jou en van alle mensen om je heen bij veranderingen. Zo zitten wij mensen nu eenmaal in elkaar. En het is niet erg zo lang je je er maar van bewust bent en je steeds afvraagt: ”Zijn mijn motieven zuiver?”. En zo niet, stap over je hypocrisie heen en handel naar je eigen normen en waarden. Dat is mijn kompas. Het is en blijft moeilijk. Het vraagt om een constante, innerlijke observator.

Herken je dit? Hoe zet jij je innerlijke observator aan? Hoe ga jij om met jouw eigen hypocrisie en dat van anderen? Zonder daarover te oordelen?